Doping

Mijn spreekbeurt gaat over ‘doping’. Ik ga het hebben over een paar onderwerpen. Zoals de geschiedenis van doping en voorbeelden van het gebruik van doping in de sportwereld.

Wat is doping?

wat is doping Het eerste wat ik ga vertellen is wat doping nou eigenlijk is. De officiële definitie van doping is: “een overtreding van een of meer bepalingen uit het dopingreglement.” Dit is een beetje rare uitleg dus hier een korte duidelijke omschrijving van doping: “Stoffen en methoden die verboden zijn door het Wereld Anti-Doping Agentschap (WADA).” Maar als je aan mensen vraagt: ‘wat is doping’ komen er vaak heel verschillende antwoorden. Ik heb zelf een onderzoekje gedaan en daar kwam dit uit: Het gaat dus niet alleen maar om stoffen, maar ook om bepaalde methoden. Deze definitie die ik net noemde is opgesteld door WADA , het Wereld Anti-Doping Agentschap. Deze internationale anti-doping organisatie stelt jaarlijks de dopinglijst (= lijst met verboden stoffen en methoden) op. Op die lijst staan Stoffen en methoden die verboden zijn binnen wedstrijdverband en buiten wedstrijdverband. Elk jaar is er weer een nieuwe dopinglijst. De WADA bestaat pas sinds 2003 en nu is er dus maar 1 lijst en vroeger veel meer.

Waarom is doping nou eigenlijk verboden?

dopingDat is omdat het oneerlijk is, want dan wordt het een wedstrijd wie de meeste of beste doping gebruikt. En het is slecht voor je. Je kan bijvoorbeeld dood gaan van te veel doping.

De dopinglijst is onderverdeeld in verschillende categorieën. Er wordt onderscheid gemaakt in stoffen en in methoden. Er wordt dus ook onderscheid gemaakt in stoffen die zowel binnen als buiten wedstrijdverband verboden zijn én stoffen die alleen binnen wedstrijdverband verboden zijn. Daarnaast zijn er nog stoffen die alleen bij bepaalde sporten zijn verboden. Tot slot is er een groep van stoffen die ‘specifieke stoffen’ wordt genoemd. De stoffen die in deze groep worden genoemd kunnen leiden tot lagere straffen bij een eventuele overtreding.
Nu weet je wat doping is en wat de dopinglijst is.

Geschiedenis van doping

De eerste meldingen over het gebruik van prestatie bevorderende middelen dateren van 2700 voor Christus. Ik zeg expres geen doping, want het was ook niet echt doping zoals wij nu kennen, maar bijvoorbeeld een dieet van alleen maar vlees. Het beste was om vlees van wilde dieren te eten. Nu is vlees normaal voedsel, maar toen aten de mensen alleen brood, groenten, kaas en vijgen. Tijdens de Olympische Spelen in 480 v.Chr. won de atleet Dromeus de lange afstandsloop. Hij had het dieet van alleen maar vlees eten opgevolgd en won dus. De oude Griekse sporters gingen naast vlees ook andere methodes proberen, zoals gegiste honing en pittige kazen, want deze bevatten een opwekkende stof tyramine.
Ook zijn er verhalen bekend dat primitieve volkeren het hart van hun vijand opaten, zodat ze de goede eigenschappen die nodig waren voor strijd in zich zouden opnemen, ofwel de eigen prestaties konden verbeteren. Of dit dan echt doping is of bijgeloof laat ik maar even in het midden.

In de loop der tijden werden er steeds andere middelen “geadviseerd” om de prestatie te verbeteren, zoals kruiden en andere natuurlijke middelen. Met de opkomst van de (internationale) wedstrijdsport, namen ook de verhalen rondom middelengebruik toe. Aan het eind van de negentiende eeuw werden er allerlei chemische middelen, zoals strychnine (rattengif), cafeïne, cocaïne en alcohol gebruikt waarvan men dacht dat het de prestatie verbeterde.

Zo kreeg de Engelse marathonloper Thomas Hicks tijdens de Olympische Spelen in 1904 na ongeveer 30 kilometer een inzinking. Zijn begeleiders gaven hem toen een mengsel van strychnine(rattengif) en brandy(een groep sterke dranken, zoals Cognac) waar hij inderdaad van opknapte. Hij vervolgde zijn race maar kreeg enkele kilometers voor de finish nog een inzinking. Zijn begeleiders gaven opnieuw een mengsel van strychnine en brandy en hij was nu in staat om de marathon te voltooien. Strychnine is een behoorlijk giftige stimulant en het staat tegenwoordig op de dopinglijst. In 1904 was dit middel nog niet verboden, omdat er toen nog geen dopinglijst bestond.

In 1928 was de Internationale Atletiekfederatie (IAAF) de eerste sportorganisatie die dopinggebruik officieel verbood. Ook andere sportfederaties volgen dit voorbeeld, maar omdat er geen testmogelijkheden voor handen waren was het verbod op doping nog niet effectief.

In 1966 startten de FIFA (voetbal) en de UCI (wielrennen) als eerste Internationale federaties met dopingcontroles.

In 1967 stelde de medische commissie van het IOC voor het eerst een dopinglijst vast.
In de tweede helft van de twintigste eeuw leidden nieuwe inzichten ertoe dat stoffen en methoden, die in eerste instantie bedoeld waren voor medische toepassing, ook gebruikt kunnen worden om sportieve prestaties te verbeteren.

Een bekend voorbeeld van zo’n medicijn is erytropoëtine, kortweg EPO. Dit medicijn stimuleert de aanmaak van rode bloedlichaampjes en wordt in de geneeskunde toegepast bij bepaalde vormen van bloedarmoede en als voorbereiding op grote operaties. Sporters, zoals wielrenners en (lange afstand) lopers passen het toe om langer op een hoger niveau te kunnen presteren.

Wat we allemaal weten is dat Lance Armstrong ook EPO heeft gebruikt. Hij heeft dit jaren lang ontkent .Tussen 1999 en 2005 won hij zeven keer op een rij de Tour de France. Deze overwinningen werden hem echter eind 2012 afgenomen, evenals al zijn andere wielerresultaten vanaf augustus 1999. De UCI schorste hem op 22 oktober 2012 voor het leven, waardoor hij niet langer als wielrenner mocht deelnemen aan wedstrijden. Aanleiding was het rapport van de USADA dat hem op 24 augustus 2012 schuldig bevond aan jarenlang gebruik van in de wielersport verboden dopingmiddelen. Armstrong gaf op 17 januari 2013 – tijdens een interview met Oprah Winfrey – toe dat hij jarenlang doping heeft gebruikt tijdens zijn carrière.

En natuurlijk niet te vergeten: Michael Boogerd heeft ook doping gebruikt. Tenminste ze zijn bezig om dat te onderzoeken, dus het is nog niet zeker. Hij zou zo’n 17 duizend euro hebben uitgegeven aan doping.

Mijn mening

Mijn mening van doping is dat ik het heel dom vind dat mensen doping gebruiken. Je kan er bijvoorbeeld dood aan gaan of heel erg ziek worden. Het is ook niet eerlijk, want je speelt een spel waarin je vals speelt. En als je het gebruikt en je wordt niet ziek, dan komen mensen er vanzelf achter dat je doping hebt gebruikt, en heb je alles voor niks gedaan omdat al je prijzen e.d. worden afgepakt. Zelf zou ik nooit doping gebruiken.

 

One Response to “Doping”