Jehovah’s Getuigen in WO II

Heel veel mensen hebben het alleen maar over vervolging van joden en zigeuners in concentratiekampen. Wat mensen vaak niet weten is dat Jehovah’s Getuigen ook zijn vervolgd in concentratiekampen. En dit was niet om hun ras maar om hun geloofsovertuiging waar zij aan vasthielden. En velen moesten dit zelfs met de dood bekopen. Hierover wil ik het graag in m’n spreekbeurt over houden.

De aanval op Jehovah’s Getuigen begon op 1 April 1935. Ze mochten niet meer over God vertellen tegen andere mensen,ze mochten geen Wachttorens en Ontwaakts meer afdrukken.
Ze werden ontslagen,vervolgd,en gearresteerd. Ze kregen geen pensioen en werkloosheiduitkering meer, en op hun bezittingen hadden zij geen recht meer. Kinderen van Jehovah’s Getuigen werden van school verwijderd, van hun ouders afgenomen en geplaatst bij gezinnen die Hitler navolgden. Andere kinderen werden in weeshuizen geplaatst. En als je weerstand bood werd je opgepakt en gevangen gezet. Ondanks de protesten van die Jehovah’s Getuigen, en ook van anderen, bleef de nazi terreur aanhouden en werd het alleen maar erger.

Kamp Vught

Tijdens de 2de WO zijn daar zo’n 750 Getuigen van Jehovah gevangen gezet en moesten ze net als joden,zigeuners, asocialen heel hard werken.
Ze moesten zelfs om 5:30 opstaan en ze kregen een ontbijt wat een kopje koffie of een kopje thee was. ’s Middags tijdens de lunch kregen ze koolsoep en ’s avonds droog brood en ze moesten om 9:00 naar de slaapzaal. Ze moesten om 6:00 ’s morgens beginnen tot 6:00 ’s avonds. En in de slaapzaal lagen bedden van 70 cm breed en 1,70 m lang met een matrasje van een jute zak met stro gevuld en een paardenharen deken en dit alles zonder kachel en verwarming. Dus ijskoud in de winter en er waren voor 480 mensen in een barak 6 toiletten en 1 plasgoot voor de mannen. Als je je wilde wassen of je kleding wilde wassen waren er voor 240 man 36 kranen beschikbaar met ijskoud water zowel ’s winters als ’s zomers en in de winter konden ze niet eens water gebruiken want de leidingen waren bevroren.

Velen gingen dood aan ziektes zoals dysenterie, longontsteking, ondervoeding of uitputting.

Twee voorbeelden hoe gemeen ze waren in het kamp Vught zijn:

  • Ten eerste: er waren 1800 joodse kinderen in het kamp die werden vergast in Sobibor en één daarvan was 6 dagen oud en de oudste 17 jaar. Daar werd tegen gezegd dat ze in het kamp niets hadden. Geen school en dat ze niet konden spelen en dat ze ergens anders werden heen gebracht waar ze het beter hadden. In werkelijkheid was er opdracht gekomen om de kinderen af te voeren naar Sobibor en ze daar te doden wat ook direct in Sobibor gebeurde.
  • En een tweede voorbeeld is het bunkerdrama. Toen één van de vrouwen uit barak 23 B in de kampgevangenis ( de bunker ) werd opgesloten,protesteerde een aantal vrouwen daartegen. Kampcommandant Grünewald liet als vergelding zoveel mogelijk vrouwen in één cel bij elkaar opsluiten. In cel 115 werden uiteindelijk 74 vrouwen op elkaar geperst op een oppervlakte van negen m2 met nauwelijks ventilatie. Zondagmorgen 16 januari ging na 14 uur de deur van de cel open. Tien vrouwen hadden die nacht niet overleefd.

Ik heb een videoband meegenomen zodat we een keer kunnen kijken wat er in de 2e wereldoorlog met Jehovah’s Getuigen afspeelde. Ook kan ik jullie de merktekens die ze in de Duitse concentratiekampen gebruikten laten zien,waaronder de Paarse driehoek waaraan Jehovah’s Getuigen te herkennen waren. Kijk op de foto hiernaast.

Jehovah’s Getuigen

Jehovah’s Getuigen hadden onder het nazi-regime zwaar te lijden van vervolgingen. Tijdens de gehele periode dat de nazi’s aan de macht waren, van 1933 tot 1945, ondernamen zij acties tegen deze religieuze groepering. Anders dan de joden en de Sinti en Roma, die vervolgd en om het leven werden gebracht vanwege hun afkomst, hadden de Jehovah’s Getuigen de mogelijkheid om aan vervolging en persoonlijke ellende te ontkomen door hun godsdienstige overtuiging prijs te geven. Door de moed die de overgrote meerderheid van hen toonde door, geconfronteerd met concentratiekampen en soms zelfs met executie, te weigeren dat te doen, stonden zij bij veel van hun tijdgenoten hoog in aanzien. Tussen de 2.500 en 5.000 van hen stierven in de kampen of in gevangenissen.

Ik hoop dat ik jullie voldoende heb kunnen informeren over dit onderwerp,en als jullie nog vragen hebben hoor ik die graag van jullie.

 

5 Responses to “Jehovah’s Getuigen in WO II”

  1. Zef Ramaekers

    Vraag: is bekend op er ook Jehova’s Getuigen gevangen hebben gezeten in Maastricht?
    Zijn daar ook naamlijsten van? Bij voorbaat dank voor uw informatie.

  2. naomie

    ik vindt het leuk dat je erover gesproken heb omdat, ik zelf 1 ben.

  3. damilia

    ik ben blij met je informatie. En ik ben blij dat er nog mensen zijn die positief praten over Jehovah”s getuigen. bedankt daarvoor