Spratly Eilanden

Door Jet Li Hong

Waardoor de conflicten zijn ontstaan op de Spratly Eilanden?

Olie- en gasvoorraden

Dit is de belangrijkste reden waarom landen geïnteresseerd zijn in de Spratly Eilanden. In 1968 werd er olie in de regio gevonden. Amerikanen schatten dat er zo’n 21 miljard olie vaten aanwezig zijn, maar naar schatting van het Ministerie van Geologie en Minerale Hulpbronnen van de Volksrepubliek China onderzoek bevindt zich niet minder dan 21 miljard vaten in de Zuid-Chinese Zee. Tevens is naar schatting 25.000 miljard kubieke meter aanwezig in de Zuid-Chinese Zee. Door de aanwezigheid van deze grote olie- en gasvoorraden intensiveerde het geschil zich en werden er meer territoriale claims ingediend door aangrenzende landen.

In 1968 begonnen de Filipijnen hun aanspraken serieuzer op te nemen en stationeerden zij militairen op drie eilanden die eerder geclaimd waren door de Filipijndse avonturier Tomas Cloma. In 1973 werd door Vietnamese militairen vijftal eilanden bezet.
Op 11 maart 1976 boorden de Filipijnen succesvol naar olie bij de Spratly Eilanden. Ongeveer 15% van de verbruikt olie van de Filipijnen is afkomstig rondom de Spratly Eilanden.

Commerciële visserij

Een andere reden voor de strijd om de Spratly Eilanden is de commerciële visserij. Dit blijkt uit cijfers uit 1988, waaruit blijkt dat 8% van de totale wereldvangst is gevangen in de Zuid-Chinese Zee. Volgens China heeft de Zuid-Chinese Zee een waarde van meer dan een biljoen dollar door de olie- en gasvoorraden en de productieve visserij. Doordat andere landen dit ook weten, zijn er botsingen gekomen tussen China, de Filipijnen en andere landen. Hierbij ging het over de EEZ, de Exclusieve Economische Zone, wat inhoudt dat landen 200 nautische mijlen van de kust de zee zich kunnen toe-eigenen. Bij deze botsingen worden vaak Chinese vissers opgepakt, omdat ze in andermans zee vissen.
In 1984 eigende Brunei zich door de EEZ een deel van de Spratly Eilanden toe. Zij beschikten hierdoor over een rif, het Louisa Reef, bij de Zuidoostelijke Spratly Eilanden.

Commerciële Scheepvaart

De regio rond de Spratly Eilanden staat bekend als een van de drukste vaarroutes van de wereld. In 1980 gingen er dagelijks meer dan 270 schepen langs de eilandengroep. Hedendaags gaat ongeveer de helft van het tankerverkeer door de Zuid-Chinese Zee. Dit is 3x zoveel dan door het Suezkanaal en maar liefst 5x zoveel dan door het Panamakanaal. In totaal gaat ongeveer 25% van het transport van ruwe olie door de Zuid-Chinese Zee, dus ook langs de Spratly Eilanden.

Andere confrontaties en incidenten

Doordat marines van verschillende landen nog altijd ruzie maken over het hebben van het eigendom over de Spratly Eilanden, vinden er regelmatig botsingen plaats tussen hen. Een voorbeeld hiervan is over het Johnson Rif bij de Spratly Eilanden in 1988. Hierbij vochten China en Vietnam tegen elkander. Hierbij bombardeerde Chinese gevechtsschepen de transportschepen van de Vietnamese, waarop net een grote groep soldaten aan het landen was.

“Zeeclaims”

Doordat de Verenigde Naties een “Zeerechtverdrag” opstelden, laaide de kwestie weer op. In het Zeerechtverdrag, is 1994 in werking getreden, werd uitgelegd hoe de procedure was om meer dan 200 mijl van de kust land op de eisen. Hier werd in mei 2009 dankbaar gebruik van gemaakt door Vietnam en Maleisië. Vietnam eiste het noordelijke deel van de Zuid-Chinese Zee en de Spratly Eilanden op. Een deel hiervan waren de Paracel Eilanden. Een tijd later maakten Vietnam en Maleisië samen een claim over het deel tussen de twee landen, met een deel van de Spratly Eilanden. Brunei heeft tot op heden nooit een claim ingediend om zich een land toe te eigenen. Wel heeft Brunei bekendgemaakt aan de VN na te denken over het indienen van een claim. Hierbij zou het gaan over een gebied dat verder dan 200 mijl van hun kust afligt.

China was niet blij met al deze claims. Ze riepen de VN op de claims niet te behandelen. Ook gaf China andere landen een strenge waarschuwing niet zo maar te gaan heersen over gebieden die zij beschouwen als door hun territoriaal overheerst gebied.

Wat zijn de Spratly Eilanden?

De derde groep is de archipel van de Spratly Eilanden (Chinees: Nansha dao, “Zuidelijke zandeilanden”; soms gespeld als Spratley Eilanden), in het zuiden van de Zuid-Chinese zee. De Spratly eilandengroep bestaat uit ongeveer 400 eilandjes, waarvan de meeste slechts rotspunten zijn, die meestal onder de zeespiegel verdwenen zijn. Bij vloed blijven er ongeveer 33 voor tenminste een deel droog. Ongeveer een dozijn eilanden zijn groter dan een vierkante kilometer. Het grootste eiland (Taiping dao of Itu Aba) heeft een oppervlakte van 43 hectare en kan zowaar een garnizoen bevatten van 1000 man. Op de Spratly Eilanden wordt door maar liefst 6 regeringen aanspraak gemaakt: De Volksrepubliek, Taiwan (Republic of China), Vietnam, de Filippijnen, Brunei en Maleisië.

Waardoor de conflicten zijn ontstaan op de Noordpool?

Hoeveelheden olie en gas

De Noordpool is de laatste jaren steeds aantrekkelijker geworden, vanwege de grote hoeveel olie en gas die het bevat. Door het smeltende ijs is de olie en het gas steeds makkelijker te bereiken. Uit een onderzoek in 2009 is gebleken dat er enorme hoeveelheden olie en gas zich bevinden n de Noordelijke IJszee. Dit onderzoek is gepleegd door onderzoekers die verbonden zijn aan het Amerikaans wetenschappelijk bureau voor geologisch onderzoek (USGS). Deze hoeveelheden zijn ongeveer gelijk aan de bewezen olie- en gasreserves van Rusland. Men verwacht 90.000.000.000 vaten olie te vinden op de Noordpool. De olieconsumptie in 2010 was 86.700.000 vaten per dag. Dus wanneer de olieconsumptie constant blijft en de olie exclusief daarvan komt, zouden de oliereserves een kleine 3 jaar de mondiale vraag kunnen voorzien. De gasreserves op de Noordpool zouden 15 jaar de mondiale vraag kunnen voorzien, gebaseerd op de cijfers van het IEA (International Energy Agency) 2011.