Dwarsfluit

Inleiding


Ik heb dit onderwerp gekozen, omdat ik het eigenlijk al drie jaar wilde doen En omdat ik inmiddels vier jaar speel. Het lijkt me leuk, omdat ik zelf ook nog niet alles van dit onderwerp weet. Ik ga proberen om er een leuk werkstuk van te maken, ik krijg er nu al zin in omdat ik nu naar fluitmuziek zit te luisteren. Dat heb ik altijd als ik er naar luister, want ik wou er eerst afgaan, maar toen hoorde ik weer fluitmuziek en toen dacht ik dat wil ik ook kunnen. Ik kan het nog steeds niet dus ik moet nog even geduld hebben. En veel oefenen natuurlijk!

Hoofdstuk 1: De geschiedenis van de fluit

De oudste dwarsfluit die men gevonden heeft komt uit de steentijd. Die dwarsfluit was van bot gemaakt. De fluit werd gebruikt om vijanden en boze geesten weg te jagen. Hij werd waarschijnlijk ook gebruikt om signalen door te geven. Ze werden verder ook nog gebruikt bij de jacht (om een dier na te doen).

Drieduizend jaar geleden was de dwarsfluit in China al bekend. Deze fluit was van hout gemaakt (alle dwarsfluiten waren vroeger van hout). Daarom horen de fluiten in een orkest ook bij het hout ook al zijn ze nu van staal. Negenhonderd jaar geleden werd de eerste dwarsfluit in west-Europa ontdekt. Het was een kleine fluit en hij werd gebruikt in de muziekkorps van het leger. Deze fluit werd ook wel een pijp genoemd. Hotteterre was een beroemde fluitenbouwer uit de zeventiende eeuw.Hij verbeterde de dwarsfluit. Toen bestond de fluit uit vier delen. Door het kopstuk uit te trekken en in te duwen kon de fluitenbouwer de fluit stemmen. De toongaten zaten ook dichter bij elkaar dan die van de oude. Daardoor kon de het instrument veel makkelijker bespelen. Er werd toen ook nog een klep aan toegevoegd, zodat je ook het laatste toongat zou kunnen sluiten. De toon van de dwarsfluit was veel beter te horen dan die van de blokfluit. De dwarsfluit was daarom beter te gebruiken in een orkest. De orkesten werden steeds groter en er ontstond in die tijd zelfs een echte fluitschool. Een aantal tonen van de dwarsfluit klonken nog steeds erg onzuiver. Dat kwam door de plekken waar de toongaten zaten, omdat de gaten ver uit elkaar zaten was het best moeilijk om de gaten helemaal met je vingertoppen af te sluiten.

In de negentiende eeuw kwam Theobald Boehm met de goede oplossing. Hij bedacht namelijk dat je op alle gaten kleppen kon maken. Dat was het begin van de moderne dwarsfluit. De naam dwarsfluit komt natuurlijk door de naam waarop je hem bespeelt.

Hoofdstuk 2: De fluitenfamilie

De Piccolo

De piccolo wordt gemaakt van hout, metaal of allebei. Heel soms wordt hij gemaakt van zilver of zelfs goud! Hij is ongeveer de helft van een gewone dwarsfluit en daarom klinkt hij ook hoger. Vilaldi was een van de eerste die stukken voor de piccolo schreef maar hij gebruikte het instrument niet in een orkest. Dat deed Ludwig van Beehoven wel en daar was hij weer de eerste in.

De Altfluit

De altfluit heeft en dikker mondstuk dan de dwarsfluit en hij is langer. Zijn klank is daarom lager dan die van de dwarsfluit. Zijn laagste noot is net zo laag als die van de viool.

De Dvojnice

De dvojnice komt uit Kroatie hij heeft twee gaten waar je in moet blazen. Er kan tegelijk in worden geblazen, maar je kan er ook in één blazen. Dan moet je je mond schuin tegen de fluit zetten. De dvojnice is meestal mooi versierd.

Hij lijkt ook wel een beetje op een blokfluit alleen dan met twee gaten.

De Näy

De näy komt uit Egypte en komt uit de tijd vande farao`s. Iemand die heel goed op dit instrument kan spelen kan een toonladder van drie octaven spelen. Dat is van laag, naar normaal, naar hoog. De naam van dit instrument komt van het oud-perzische woord dat riet betekent.

De Shakuhachi

De shakuhachi komt uit Japan. Hij werd meestal bespeeld door monniken in de zestiende eeuw. De shakuhachi werd niet alleen als instrument gebruikt. Hij werd ook als wapen gebruikt.

Hoofdstuk 3: Hoe werkt een fluit en hoe bespeel je hem?

Als je fluit blaas je tegen het randje van het mondgat, daardoor komt er trilling in de buis en hoor je dus een klank. Bij een korte fluit, bijvoorbeeld de Piccolo, krijg je een hoge klank Bij een langere fluit, bijvoorbeeld de Altfluit, krijg je een lagere toon. Als je zacht blaast krijg je een lagere toon dan dat je harder blaast. Als je alle kleppen dicht doet, krijg je weer een lagere toon dan bijvoorbeeld maar 1 klep. Om geluid uit de fluit te krijgen, moet je je onderlip ontspannen tegen het mondstuk aan houden. Het mondstuk is zo gemaakt , dat dat heel goed lukt. Je moet de fluit altijd met het lange stuk naar de rechterkant houden; dat speelt beter dan naar de linkerkant.

Je rechterhand moet achter de fluit en je linker ervoor. Voordat je gaat spelen moet je de fluit voorzichtig in elkaar zetten. Na het spelen moet je hem weer uit elkaar halen, schoonmaken en in het koffertje doen. Als je dat niet doet, gaat de fluit kapot. Als je gaat spelen, moet je ook goed opletten waar je je vingers zet, anders is het natuurlijk geen gehoor. Ik geef een voorbeeld; Je duim moet je op de kleine duimklep doen of op de grote. Dat klinkt misschien raar, maar als je hem op de kleine zet en je wilt een b spelen speel je een bes in plaats van een b. De fluit is afgesloten met een kurk, die is op het mondstuk gedraaid. Als je daaraan gaat draaien, gaat je fluit helemaal kapot. Dat komt omdat hij met die kurk is afgesloten en als je eraan draait krijg je opeens een hele andere klank dan normaal uit je fluit..

Hoofdstuk 4: Hoe zit de fluit in elkaar?

Een fluit bestaat meestal uit drie delen, het voetstuk, het middenstuk en het kopstuk.

Het kopstuk

Het kopstuk bestaat uit de kurk, die de fluit afsluit, en natuurlijk het mondgat

Het Middenstuk

Het middenstuk bestaat uit negen normale kleppen, vier kleine kleppen, één gisklep, drie hulpkleppen en twee duimkleppen. Verder zijn er nog een heleboel stangetjes, schroefjes, plaatjes en buisjes. Het stuk waarmee je het middenstuk met het kopstuk aansluit daar staat meestal het merk op en waar het vandaan komt.

Het voetstuk

Het voetstuk heeft drie normale kleppen, twee pinkkleppen,één rollertje en nog een paar buisjes en stangetjes. Onder alle normale kleppen zitten bolstertjes dat zijn een soort van kussentjes die ervoor zorgen dat de fluit niet zo snel beschadigt. Bij de meeste andere kleppen zit ook nog een soort bescherming in de vorm van stof. Je hebt ook nog houten dwarsfluiten die hebben een warmere klank dan de gewone dwarsfluiten. Er zijn ook dwarsfluiten, die gaten in hun kleppen hebben. Als je je vinger er dan op een andere manier op zet klinkt hij anders.

Hoofdstuk 5: Hoe wordt een fluit gemaakt?

Vroeger waren fluiten van hout, maar dat verteerde. Daarom wordt de fluit nu meestal van roestvrij staal gemaakt. Hoe harder het materiaal hoe helderder de klank. Roestvrij staal is best hard en daarom is de klank helder. Sommige fluitenbouwers maken fluiten van goud of platina, dat is zachter materiaal en daardoor hebben die fluiten zachtere warmere klanken. Alle onderdelen moeten 100% goed zijn. Vooral de kleppen en de gaten moeten perfect zijn. Anders worden de gaten niet goed afgesloten.

Het voetstuk en het midden stuk zitten eerst nog aan elkaar. Later worden ze uit elkaar gezaagd. De ringen van de toongaten worden op de buis gesoldeerd. Als dat gebeurd is worden de toongaten in de buis uitgeboord. Daarna worden de kleppen erop gemaakt. Het kopstuk is eerst gewoon een buisje; dan wordt het mondstuk erop gemonteerd. Als het mondstuk erop wordt gemonteerd, is de klank mooier dan wanneer je het gat erin boort. Daarna komt de kurk erop en is het kopstuk bijna klaar. Er komt alleen nog een naam op van het merk en een stukje waaarmee je de fluit gemakkelijk in elkaar kan zetten. Dan moet de fluit nog gestemd worden en in het koffertje gedaan worden. Nu is de fluit helemaal klaar en kan hij naar de winkel.

Slotwoord

Ik vond het leuk om dit werkstuk te maken. Het ging alleen niet zonder problemen! Ik had op de een of ander manier de regelafstand veranderd. Het is gelukkig toch nog goed gekomen! En ik heb er weer een heleboel bijgeleerd. Van m`n werkstuk maar ook van het omgaan met de computer. Al is de computer nog steeds mijn vijand. Ik heb niet zo heel veel bronnen gebruikt, maar dat komt omdat ik zelf ook al best veel van het onderwerp wist. Maar dat zie je vanzelf wel in de lijst waar m`n bronnen in staan. Het hoofdstuk over de fluitenbouwer leek me het interessantst. Uiteindelijk vond ik het hoofdstuk over de geschiedenis het interessantst.

Bronnen

Uit de bieb:

  • De dwarsfluit het instrument en tien beroemde componisten
    Schrijver: Barrie Carson Turner
 

15 Responses to “Dwarsfluit”

  1. A. boots

    hou veel verschillende soorten dwarsfluiten bestaan er?

    • franciska buysen

      volgens mij bestaan er 4 of 5 verschillende soorten:
      de piccolo, de dwarsfluit, de altfluit, de basfluit en de contrabas fluit.

  2. k. buysen

    heel leuk ik ben bezig met mijn spreekbeurt voor te bereiden en ik ben bijna klaar! dankjewel!

  3. bla bla bla

    super echt waar maar wrm zeg je bij het slotwoord dat het hoofstuk over de fluitenbouwer het interessants leek maar toch de geschiedenis vande fluit het werd waarom zeg je dat want die twee zin allebei in het zelfde hoofdstuk

  4. mijn spreekbeurt is super door deze info!

  5. hhhhhhiiii

    ik moet mijn spreekbeurt houden over dwarsfluit

    • dwarsfluitisfunnnnn

      wij mogen het gelukkig zelf weten

  6. dwarsfluitisfunnnnn

    ik speel ook dwarsfluit heel leuk is het en ik ben een hele mooie spreekbeurt aan het maken dankzij jullie goede hulp, heb al vaker van deze site spreekbeurten gemaakt!!!

  7. dwarsfluitfan

    Ik speel ook dwarsfluit, ik doe er n spreekbeurt over. Dankzij jullie weet ik er meer over, THNX!!