Prematuur (te vroeg geboren kinderen)

Te vroeg geboren kinderen

Normaal is het als een vrouw een baby krijgt, dan zit de baby 40 weken in de buik van de moeder. Vanaf 37 weken als een baby geboren wordt, dan is een kindje meestal veilig en zijn er geen problemen. Als het kindje voor de 37 weken word geboren, dan noemen ze dat een vroeggeboorte ook wel prematuur. Vanaf de 25 weken als een kindje geboren wordt, proberen de artsen in het ziekenhuis een kindje in leven te houden, dat noemen ze ook een prematuur kindje, dat betekent, extreem vroeg geboren. De levenskansen van zo’n kindje was niet zo groot, en 5 van de 10 kinderen stierven dan ook in de eerste dagen, soms bleven ze zelfs nog een paar weken leven. De kindjes die het overleefden hadden nog wel een hele lange weg te gaan in het ziekenhuis. Dit was in 1995, nu al weer jaren later, blijven er steeds meer kinderen in leven. De eerste maanden liggen die kindjes op de Intensive Care van het ziekenhuis.De Intensive Care is een afdeling van een ziekenhuis waar mensen liggen die in levensgevaar zijn.Voor baby’s is er ook een Intensive Care, op een neonatologie afdeling, dat is een speciale afdeling voor te vroeg geboren kinderen. Er wordt 24 uur per dag extra goed gezorgd voor die kinderen. Elk kindje heeft een eigen verpleegster die alleen met dat kindje de hele dag of nacht bezig is.

Eigen situatie

Zelf ben ik na een zwangerschap van 26 weken geboren, dus 14 weken te vroeg . Normaal is het gewicht van een kindje die rond de 40 weken geboren wordt ongeveer tussen de 5 tot zelfs wel 10 pond, dat is ongeveer tussen de 2 ½ tot 5 kilo. Ik was maar 625 gram, iets meer als 1 pond. Het verschil laat ik jullie zien met deze zakken gevuld met zand. Omdat ik zo erg klein was, kon ik gemakkelijk ziek worden, omdat mijn longen nog niet uitgegroeid waren. Een speciale longmachine zorgde ervoor dat ik in leven bleef. Een slangetje wat in mijn keel zat, pompte lucht naar binnen, zodat ik niet zelf hoefde te ademen. Gelukkig bleef ik in leven, maar die slang heeft wel 9 weken in mijn keel gezeten. Wel kunnen de dokters nu steeds beter en sneller de te vroeg geboren kinderen helpen. Dat komt omdat ze veel hebben geleerd van de behandeling van de kinderen die vroeger te vroeg zijn geboren. Ook de longmachines zijn veel beter geworden, daarom hoeven de baby’s minder lang zo’n slang in hun keel, en beschadigen de longetjes minder snel. Maar soms als ik het benauwd heb, moet ik nog wel medicijnen inademen, puffen noemen ze dat. Ik heb mijn puf spullen meegenomen om aan jullie te laten zien.

Ook kon ik ziek worden door infecties. Iedereen die mij aanraakte, moest eerst met speciale zeep zijn handen wassen. Als iemand maar verkouden was, moest die al een kapje voor hun mond en neus dragen, ik kon anders nog zieker worden.Ook te vroeg geboren kinderen hebben een grote kans op hersenbloedingen. De kans om een handicap er aan over te houden is dan wel groot.Er zijn kinderen die later naar een speciale school moeten, omdat ze niet goed kunnen leren. Er zijn kinderen die niet goed kunnen lopen, fietsen, praten, lezen en zelfs niet kunnen eten. Bij de meeste te vroeg geboren kinderen genezen de hersenen. Toch de 1e tien jaar blijft het toch spannend of ze er echt niets aan hebben overgehouden. Vaak hebben de kinderen veel extra zorg nodig, om zich zo goed mogelijk te kunnen redden, thuis en op school. Ook ik heb een paar hersenbloedingen gehad. De dokters hebben toen gezegd, dat pas als ik thuis en op de basisschool zou zitten, dan pas duidelijk zou worden, wat ik er aan over zou houden. Ik heb 10 weken op de Intensive Care gelegen, daarna was ik buiten levensgevaar. Na 10 weken woog ik 1400 gram, bijna 1½ kilo. Toen mocht ik ook voor het eerst in bad. Ik laat het badje zien die ze gebruiken voor te vroeg geboren kinderen in het ziekenhuis. Omdat een gewoon ziekenhuis in de buurt niet zo’n speciale afdeling heeft voor prematuur kindjes, blijven die kindjes de eerste weken of maanden in een groot ziekenhuis, (dat noemen ze een academisch ziekenhuis). Na tien weken mocht ik naar een ander ziekenhuis.

Bij elkaar heb ik bijna 6 maanden in het ziekenhuis gelegen voordat ik voor het eerst naar huis mocht, en ik ben een paar keer erg ziek geweest. Ook moest in al die maanden nog veel groeien, en leren eten. De eerste drie maanden lag ik in een couveuse, dat is een kijkdoos van kunststof, waarin te vroeg geboren kinderen goed warm gehouden worden. Daarna nog drie maanden in een wieg van het ziekenhuis. Doordat het te lang duurde, moest ik toch naar huis. In December en Januari komen namelijk veel zieke kinderen met virussen in het ziekenhuis te liggen, en werd het te gevaarlijk voor mij. Mijn vader en moeder moesten wel leren hoe zij mij konden verplegen thuis, en toen mocht ik mee. Thuis had ik veel zorg nodig, want ik had nog wat extra zuurstof nodig. Ik had een plastic snorretje onder mijn neus zitten, waar zuurstof vanuit een tank door mijn neus geblazen werd. Die heb ik ook bij mij.

Mijn ouders hadden ook een hart monitor met speciale metertjes die op mijn borst werden geplakt, zodat ze in de gaten konden houden dat ik niet zou stoppen met ademen. Ook had ik een speciale meter met een bandje voor om mijn voet, dan konden ze zien aan mijn bloed dat het ook goed met mij bleef gaan. Ik zal de metertjes laten zien. In de huiskamer en mijn slaapkamer stond een tank met daarin zuurstof.Als er een alarmbel afging, dan draaide mijn moeder het zuurstofkraantje iets meer open, totdat ik weer genoeg zelf kon ademen. Ook had ze een kleine zuurstoftank in een rugtas gestopt, dan kon ze met mij ook naar buiten. Verder kreeg ik heel veel medicijnen, wel 8x per dag. Dan spoot mijn moeder de medicijnen in een slangetje die door mijn neus zat tot helemaal in mijn maag. Dat noemen ze een sonde. Die laat ik even zien. Ook al mijn eten ging door dit slangetje, want zelf eten kon ik niet. De melk ging dan in een grote spuit wat aan dit slangetje werd vastgemaakt. En zo kwam alle voeding en medicijnen in mijn maag terecht. Zoals baby’s een fles melk leeg drinken, heb ik nooit kunnen doen. Mijn moeder bleef het wel elke dag proberen, anders was ze bang dat ik later mijn mond niet meer open zou doen. Tot 1 week voor mijn eerste verjaardag had ik dat slangetje door mijn neus. Mijn moeder baalde er wel van, want ik vond het leuk om de slang steeds uit mijn neus te trekken. En dan kon zij hem steeds opnieuw er weer in doen.Totdat mijn moeder het zat werd elke keer die slang er opnieuw in te doen, ze besloot dat ik maar met een lepel moest gaan eten. Ze maakte van de melk een dikkere pap, zodat ik mij niet kon verslikken, en roerde ook de medicijnen daardoor. Zo gaf zij mij elk uur van de dag steeds een klein beetje pap. Wel waren medicijnen en zuurstof intussen steeds minder geworden. Met mijn 1e verjaardag was ik vrij van alle slangetjes, en de meeste medicijnen. De eerste paar jaar thuis bleek dat ik met alles langer tijd nodig had, zoals: leren kruipen, zitten, lopen en ook eten. Ook kan ik niet goed mijn evenwicht houden, waardoor ik ook niet hard kan rennen. Ik zal nooit een goede sporter worden. Ook met de gym kunnen jullie dat wel merken. Het kost mij meer inspanning om goed mee te gymmen. Ik zelf vind het wel jammer dat ik niet goed kan sporten. Maar mijn moeder zegt altijd, het had veel erger kunnen zijn. Ik had misschien anders ook niet goed kunnen lopen, fietsen en nog wel meer dingen niet kunnen doen. Met mijn 3e jaar kon ik pas met een rietje zelf drinken. En met mijn 4e jaar kon ik pas echt eten, kauwen dus. Gelukkig is het bij mij toch nog snel gegaan, er zijn te vroeg geboren kinderen die met hun 6e jaar nog moeten leren eten, en al die tijd met die sonde in hun neus lopen. In plaats van 11 juni had ik rond 10 september geboren moeten worden. Ik zou pas volgende week 10 jaar geworden zijn.

Vragen

  1. Wat is een ander woord voor te vroeg geboren kinderen? Prematuur
  2. Hoe noemen ze dat plastic dingetje voor onder mijn neus dat zuurstof in mijn neus blies? Snorretje 
  3. Hoe lang duurde het voordat ik naar huis kon? 8 maanden
 

4 Responses to “Prematuur (te vroeg geboren kinderen)”

  1. hallo,
    ik maak op school een werkstuk over te vroeg geboren baby’s. Ook moet ik een paar mensen interviewen die te vroeg geboren zijn. Zou ik jou een paar vragen mogen stellen?

  2. plamedie

    Ik heb een werkstuk over te vroeg geboren ik greeg. 30/30

  3. Heel leerzaam
    dank je
    Goed dat je je zelf er bij betrekt
    Super mooi en knap gedaan
    Ik heb hier al een werkstuk en een spreekbeurt overgehouden
    Bedankt voor de informatie

    groetjes A