Wilde zwijnen en varkens

Jongen

Een zeug die voor het eerst jongen krijgt,weet soms niet wat haar overkomt. Opeens floept er een biggetje uit haar achterwerk, en nog een en nog een. Een jonge zeug krijgt er meestal 8 en een oudere zeug meestal 12 of meer. Wat gebeurt hier denkt de zeug. Ze is zo in de war dat ze van schrik een biggetje doodbijt. Soms laat de boer vantevoren een konijn los. Het huppelt en rent om haar heen. Zo raakt de zeug wat gewend aan de drukte. DAT HELPT.

Van wild naar tam

Heel vroeger waren er geen varkens. Er liepen wel wilde zwijnen rond. Daar werd op gejaagd, want dat vonden de mensen erg lekker. Wilde zwijnen werden ook gevangen. De zwijnenhoeder nam de dieren elke dag mee naar de bossen en de velden. Hij zorgde er wel voor dat ze niet weg liepen. Onderweg aten de wilde zwijnen wat ze tegen kwamen. bijv. : beukenootjes, kastanjes, planten, slakken, torren, noem maar op.

Zodra het zwijn goed vet was werd het geslacht. Later gingen de boeren de wilde zwijnen bij hun huis houden. Ze kregen een weitje om te scharrelen, en een schuur om te schuilen. Ze leefden van afval, oud brood, restjes groenten, aardappelen, en schillen. Bovendien ruimden ze zo mooi de rommel op. Ook wroeten ze de grond om, en kon de boer het zaaien. Er werd hen zelfs geleerd om een kar te trekken. Zwijnen bij huis was dus erg handig. En je hield er nog een stukje vlees aan over ook. In de loop van tijden werden de zwijnen steeds meer gewend aan de mensen. Ze werden minder bang en veranderden langzamerhand van wilde zwijnen naar tamme huisvarkens.

Zo vies als een varken. Zo dom als een varken. .Kun je nog meer kwaad over knor-knor vertellen? O,ja. Zo lui als een varken. Weet je wel dat een varken juist een heel zindelijk dier is? Wij mensen denken dat een modderbad heel vies is , voor voor het varken is het juist het tegen middel van kriebel beestjes of luizen. Omdat ze in het modderbad liggen en er weer uit komen droogt de modder en de beestjes samen op tot een harde korst. Daarna gaat het varken tegen een boom aan zitten wrijven om de korst en de beesfjes er af te halen. En dan zijn ze weg.

Het huisvarken

Varkenslapjes, ham, knakworst, gehaktballen, allemaal vlees van een varken, zijn botten worden gebruikt voor de lijm, gerookte varkenssoorten liggen in de dieren winkel voor de hond, zijn vel word gebruikt voor de damestasjes en van zijn haar wordt een stevige verfkwast gemaakt.

Er blijft niet meer over dan die arme krulstaart.

Iedereen ken Asterix en Obelix wel

Obelix jaagde ook op everzwijnen. Hij vond ze ook lekker. Maar dan moest hij wel hart kunnen rennen, want zo’n everzwijn kan wel 50 km per uur halen. Het was maar goed dat Obelix in de toverdrank gevallen was. Want dan kan hij meer everzwijnen op zijn schouder dragen. Want zo’n everzwijn kan wel 1,50 worden en 200 kg wegen. Hij is zo zwaar omdat er bij zijn schouder een dikkere huid zit. Het was ook erg moeilijk om zo’n everzwijn te vinden, want de everzwijn heeft hele goeie oren, hij hoort het kleinste takje kraken. Daarbij komt ook nog zijn neus, hij kan ruiken wanneer mensen te dicht bij hem in de buurt komen. Zijn neus helpt hem ook bij het opgraven naar voedsel in de grond. Zijn slachttanden helpen hem daar ook bij. Zijn slachttanden worden ongeveer 25 cm. Het zijn een soort hoektanden die blijven groeien. De voeten van de everzwijn heeft twee grote en twee kleine tenen. De staart van de everzwijn wordt niet erg lang, maar 25 cm. Het lijkt soms kort maar er zit ook nog een krul in.

De ever of het wilde zwijn

Het everzwijn word ook wel eens ever of wild zwijn genoemd. Hij behoort tot de familie van de varkens. De ever is dus een neefje van het gewone varken. Ook vandaag wordt er nog op everzwijnen gejaagd.Sommigen zijn bang dat de wilde zwijnen schade aanrichten aan hun akkers Want daar komen ze voedsel zoeken als er niets meer te vinden is in het bos. Maar everzwijnen leveren ook nuttig werk op. Ze eten heel wat schadelijke diertjes op en met hun gewroet ploegen ze de bodem om. Dorre bladeren, takjes, en plantenresten komen zo in de grond terecht,dat is voedsel voor de bomen.

Wilde zwijn op het menu

In restaurants kun je wel eens everzwijn op het menu vinden. Er zijn ook slagers die hun vlees verkopen, vooral in het jachtseizoen. Sommigen vinden het vlees erg lekker, vooral als het wordt opgediend met veenbessen. Anderen vinden de smaak te wild.

Misschien heb je op de Veluwe wel eens een wild zwijn gezien. Je ziet nog duidelijk dat ze familie van elkaar zijn. Ze lijken op elkaar. Maar toch zijn er grote verschillen zoals bijv. Een wild zwijn is groter en sterker en sneller. Wilde zwijnen houden van bos. Maar toch zie je ze overdag bijna nooit. Ze houden zich schuil met bladderen en takjes en gras over zich heen in een grote kuil. In de slaapkuil word niet gepoept of geplast. Want zwijnen zijn heel zindelijke dieren. Als het donker wordt gaan ze op zoek naar een plaats in het bos waar ze kunnen poepen of plassen, en als het donker wordt gaan ze ook op zoek naar voedsel voor de volgende dag, want dan hebben ze genoeg voedsel voor die dag. En ’s avonds gaan ze weer op pad. Met hun neus wroeten ze door de grond. Het uiteinde van de neus is heel stevig. Rondom de neusgaten zit een wroetschijf Dat is een harde ring die tegen een stootje kan. Wilde zwijnen hebben een heel goede neus. Ze ruiken precies waar eten te vinden is. Zo vinden ze eikels en paddestoelen, wormen ofjonge muizen.

Vragen

1.Hoe lang kan een everzwijn worden?

2.Wat is het zwaarste gewicht wat een ever kan worden?

3.Waarvoor gebruikt de ever zijn slachttanden ?

4.Hoelang kunnen zijn slachttanden worden ?

5.Hoelang kan zijn staart worden?

6.Hoeveel km per uur kan hij halen?

7.Wie jaagt er nog meer op de wilde zwijnen?

8.Waar leven de meeste varkens van de hele wereld?

9. Wat laat een boer meestal los bij een zwangere zeug die jongen krijgt?

10.Wat wordt er allemaal van een varken gemaakt?